پیش از این، نهادهای بین المللی در اوراسیا با وظیفه تنوع بخشیدن به روابط اقتصادی مواجه بودند، زیرا جهان چندقطبی خواستار کاهش وابستگی به نهادهای غرب محور بود که نمی خواستند با واقعیت های جدید سازگار شوند. با این حال، بحران اروپا، جهان را بیثبات کرده و توانایی غرب برای ارتقای همکاریهای اقتصادی را بیاعتبار کرده است. اکنون نهادهای اوراسیا مدعی نقش محوری در سازماندهی بهبود اقتصادی و همکاری عملگرا هستند.
نهادهای اوراسیایی با مشارکت ایران عنصر ضروری جدایی اقتصادی کامل از غرب
منبع: https://www.irna.ir/news/84853722/%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%85%D8%B4%D8%A7%D8%B1%DA%A9%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B9%D9%86%D8%B5%D8%B1-%D8%B6%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%AC%D8%AF%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%B5%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84
در این مقاله با بیان اینکه اتحادیه اقتصادی اوراسیا توسعه می یابد، نوشته شده است، توازن قوا در اوراسیای بزرگِ چند قطبی برخی مشخصه های مشترک را بین نهادهای بین المللی اوراسیایی پدید می آورد. این نهادها اصول برابری حاکمیت و حقوق بین الملل مطابق با اساسنامه سازمان ملل متحد را ملاک عمل قرار می دهند.
در ادامه آمده است، در آینده نزدیک تسلیحات روسیه غرب را هدف تعیین خواهد کرد و ارتباطات اقتصادی روسیه به سمت شرق حرکت خواهد کرد. با این حال در چشم انداز بلندمدت در هر صورت مسأله برقراری مجدد همکاری با اقتصادهای غربی باید در مقابل نهادهای بین المللی اوراسیایی باشد.
به گزارش روز دوشنبه ایرنا، در مقاله ای که در تارنمای باشگاه بین المللی «والدای» منتشر شد، آمده است: نظام چند قطبی و توزیع قدرت در اوراسیای بزرگ مانع ایجاد نظام اقتصادی بین المللی متمرکز می شود و بجای آن به «همگرایی اتحادیه ها» گرایش دارد.
در ادامه این تارنما نوشت: سازمان همکاری شانگهای بهافزایش اختیارات اقتصادی خود ادامه می دهد و احتمالا ایران را به عنوان عضو کامل در سپتامبر(شهریور) خواهد پذیرفت. بریکس نیز تمایل دارد نقش مهمتری را در احیا اقتصاد ایفا کند و برای پذیرش آرژانتین و ایران به عنوان اعضای جدید آماده می شود.
تارنمای باشگاه والدای می افزاید منافع رقابتی قطب های گوناگون قدرت تضمین می کند که این نهادها روی امنیت داخلی متمرکز باشند، نه امنیت در مقابل قدرت های خارجی. ارزشهای آنها معمولا به شکوفایی مشترک، مطابق با «روحیه سازمان شانگهای» و امتناع از تحمیل نابرابری حاکمیتی گرایش دارند.
نویسنده می نویسد که روسیه دیگر به اروپای بزرگ از لیسبون تا ولادی وستوک تمایلی ندارد چراکه مسکو این قاره را غذا می دهد و منابع طبیعی برای صنایع اروپا عرضه می کند و در مقابل محصولات صنعتی و فناوری های غربی وارد می کند.