واسیلی کاشین، کارشناس ارشد دانشکده عالی اقتصاد روسیه در صاحبه با یک روزنامه روسی خاطرنشان کرد: «اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای واقعاً می تواند به یک رویداد بین المللی بزرگ تبدیل شود. اما من نمی دانم که بیانیه ای در مورد اوکراین از طرف روسیه و چین وجود خواهد داشت.
در نشست سران کشورهای عضو سازمان شانگهای در سپتامبر سال گذشته که با حضور رئیس‌جمهور ایران برگزار شد، از عضویت رسمی تهران حمایت شد و روند پذیرش رسمی جمهوری اسلامی ایران که از سال ۲۰۱۲ وضعیت ناظر را در این سازمان داشت آغاز شد. با این حال فرآیند عضویت کامل ایران و پذیرش اسناد و اساسنامه‌های عضویت تا سال ۲۰۲۳ به طول می‌انجامد.
روزنامه روسی «نیزاویسیمایا گازیه تا» نوشته است؛ با این حال، مشکلات روسیه در اوکراین بر نحوه برخورد ارتش چین با موضوع تایوان تأثیر گذاشته است. مشکلات روسیه یادآور این است که چین به طور کامل برای عملیات الحاق تایوان آماده نیست. از سوی دیگر، هرچه چین در ادغام مجدد جزیره با نیروهای نظامی به تأخیر بیفتد، تایوان فرصت بیشتری خواهد داشت تا خود را به کمک ایالات متحده مسلح کند و از تجربه جنگ در اوکراین درس بگیرد.
نشست سران از ۱۵ تا ۱۶ سپتامبر (۲۴ – ۲۵ شهریور) در سمرقند برگزار و ۲۸ سند برای تصویب پیش بینی شده است.
به گزارش روز سه شنبه ایرنا، روزنامه «نیزاویسیمایا گازیه تا» می نویسد: این اجلاس در سمرقند ازبکستان که انتظار ملاقات ولادیمیر پوتین و شی جین پینگ روسای جمهوری روسیه و چین را می کشد چنانچه سران هند، پاکستان، ایران و ترکیه نیز در آن حضور یابند به یک رویداد بین المللی تبدیل می شود.
همانطور که رافالو پانتوچی، کارشناس ایتالیایی آسیای مرکزی تاکید می کند، در نشست سمرقند، رهبران چین و روسیه می توانند درباره اقدامات مشترک برای ثبات وضعیت در آسیای مرکزی گفتگو کنند.
قرار است اجلاس سران سازمان شانگهای شهریور امسال در شهر سمرقند ازبکستان برگزار شود.
«ساوت چاینا مورنینگ پست» نیز به عامل مهم دیگری اشاره می کند که می تواند پوتین و شی را به گفت و گو در ازبکستان ترغیب کند. پیش از این، پنج جمهوری اتحاد جماهیر شوروی در آسیای مرکزی توجه چندانی در رسانه های غربی به خود جلب نمی کردند. مگر اینکه آنها از تأثیر خروج بی رویه نیروهای آمریکایی از افغانستان بر منطقه صحبت می کردند. اما اکنون تروریسم بین‌المللی و باندهای جنایتکار بار دیگر منطقه را به انبار باروت تبدیل می‌کنند. کافی است شورش های اخیر در قزاقستان را یادآوری کنیم، این خطر که درگیری ها در افغانستان ممکن است بر تاجیکستان، ترکمنستان و قرقیزستان تأثیر بگذارد. این به طور مستقیم به منافع چین و روسیه مربوط می شود.
نگارنده ادامه می دهد: سران چین و روسیه ممکن است در نشست سمرقند در خصوص اقدامات مشترک برای تثبیت اوضاع در آسیای مرکزی گفت وگو کنند.
با این حال، این احتمال وجود دارد که سمرقند نه تنها به بستری برای گفت و گو بین رهبران روسیه، چین و کشورهای آسیای مرکزی تبدیل شود بلکه به نوشته روزنامه هندی اکسپرس، نارندرا مودی، نخست وزیر هند، شهباز شریف، نخست وزیر پاکستان و حتی رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه ممکن است در این نشست حاضر شوند. ورود مودی و شریف قابل درک است. بالاخره هر دو کشور عضو سازمان همکاری شانگهای هستند. تحلیلگران هندی پیشنهاد می کنند که حضور این همه رهبر می تواند تماس های مهم دوجانبه را تسهیل کند. مودی و شی می توانند راه های حل اختلاف مرزی چین و هند را بررسی کنند.
سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۰۱ با امضای یک بیانیه مشترک توسط رهبران کشورهای قزاقستان، چین، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان و ازبکستان تأسیس شد. در سال‌های بعد، هند و پاکستان نیز به آنها پیوستند. همکاری بین کشورهای عضو در سطوح مختلف: از جمله در زمینه تضمین ثبات و صلح منطقه تا تبادل دانش و فناوری علمی، فرهنگی و آموزشی انجام می‌شود
